Μ Ο Υ Σ Ε Ι Α -  M U S E U M S
Αρχαιολογικο Μουσείο Αιγινας
Ιστορικό-Λαογραφικό Μουσείο Αίγινας
Μουσείο Χρήστου Καπράλου

















TO ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΑΣ

      Eίναι το πρώτο της Ελεύθερης Ελλάδας.
      Ιδρύθηκε το 1828 από τον Ι. Καποδίστρια με διευθυντή και έφορο τον Α. Μουστοξύδη ο οποίος συγκέντρωσε από τον επόμενο χρόνο αρχαιολογικά ευρήματα από την νησιώτικη κυρίως Ελλάδα.
     Τα ευρήματα αυτά περιφέρθηκαν από το Δημαρχείο στο
Ορφανοτροφείο, στη συνέχεια στο Κυβερνείο και στο Ευνάρδειο για να καταλήξουν στα 1981 στο σύγχρονο Μουσείο της " Κολώνας"

      Το Μουσείο Κολώνας

        Eίναι ένα απλό ορθογώνιο κτίσμα. Αποτελείται από δέκα αίθουσες που αναπτύσονται γύρω από ένα κεντρικό αίθριο με στοές, κάτω από τις οποίες έχουν εκτεθεί ανάγλυφα των Ελληνιστικών και Ρωμαικών χρόνων, τμήμα των οποίων προέρχεται από την αρχική συλλογή.
     Οι αίθουσες του Μουσείου στεγάζουν μερικά ευρήματα από τα Αρχαία Ιερά της ΑΙΓΙΝΑΣ ( Απόλλωνος, Αφαίας Αθηνάς, Ελλανίου Διός) καθώς και υλικά που προέρχονται από ανασκαφές της πόλης και από σποραδικά ευρήματα διαφόρων τοποθεσιών τα οποία
αποτελούν σημαντικούς μάρτυρες της συνέχειας της καλλιτεχνικής παράδοσης του νησιού
από τούς προιστορικούς μέχρι τούς πρώτους χριστιανικούς χρόνους.

      Μέσα από τα εκθέματα των αιθουσων ο επισκέπτης μπορεί να σχηματίζει γνώμη για την ποιότητα και μοναδικότητα της Αιγινήτικης τέχνης και να παρακολουθησει την εξέλιξη και ακμή της, απόδειξη του υψηλού πολιτιστικού επιπέδου του νησιού των χρόνων της ναυτικής και εμπορικής κυριαρχίας του.

       Στίς πρώτες αίθουσες υπάρχει σειρά προπλασμάτων της οχύρωσης, των κατοικιών και
των εργαστηρίων της προιστορικής εποχής από τον οικισμό της Κολώνας. Στην αίθουσα του προθαλάμου Α υπάρχει αναπαράσταση προπλάσματος του μεγάλου " Ασπρου σπιτιού" από τον πρωτοελλαδικό οικισμό της Κολώνας περί το 2400 -2300 πχ. καθώς και πήλινο
πρόπλασμα χυτηρίου χαλκού που κατασκευάστηκε πάνω στα ερείπια του παραπάνω σπιτιού
περί το 2300 - 2200 πχ ( 4ος οικισμός).

ΑΙΘΟΥΣΑ Ζ.
Περιέχει προιστορική κεραμική από την πρωτοελλαδική μέχει τέλους της Μυκηναικής
περιόδου. Χαρακτηριστικα είναι τα σχήματα αγγείων και ειδωλείων και η ποικιλία
παραστάσεων που δείχνουν διάφορες επιδράσεις ( Εφυραικές - Μινωικές) Σπουδαιότατοι
είναι οι αποθηκευτικοί πίθοι της Κολώνας της πρωτο και μεσοελλαδικής εποχής και

σημαντικότερες οι παραστάσεις ποντοπόρων πλοίων ( εξηκοντόρων) επί πυθαμφορέως του
1700 πχ καθώς και ανθρώπινης μορφής πάνω σε ψάρι ΄'η σκάφος σε όστρακο, που
αποτελούν μάρτυρες της ναυτιλοσύνης και του εμπορικού πνεύματος των κατοίκων της
Αίγινας.

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

ΑΙΘΟΥΣΑ Η
   Περιέχει κεραμεική και γλυπτά έργα της ιστορικής περιόδου από την Γεωμετρική μέχρι την κλασσική εποχή ( 5ος αιών) Στίς δύο προθήκες υπάρχει κεραμεική της Γεωμετρικής και Αρχαικής περιόδου 9 από το 10ο μέχρι τα τέλη του 6ου πχ αιώνα) Η ποικιλία των
προελεύσεων των αγγείων ( από Αττική , Κόρινθο, Αργος, Βοιωτία) μαρτυρεί την έκταση των εμπορικών σχέσεων του νησιού κατά την πρωτογεωμετρική εποχή ( 10ος- 8ος αι.)
Στην προθήκη 1. Εκτός από τη Γεωμετρική κεραμεική έχουμε και δείγματα της
πρωτοαττικής κεραμεικής ( 7ος αι) της οποίας η ΑΙΓΙΝΑ υπήρξε ο κυριώτερος εισαγωγέας.
Μέσα από τα παραδείγματα μπορούμε να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη της από την
γεωμετρική σκιαγραφία έως τη γεμάτη πλαστική δύναμη αρχαική μορφή.. Στούς χρόνους της ακμής του ρυθμού γύρω στο 650 πχ. ανήκει η " Πρόχους των Κριών" με φυγάδευση του

Οδυσσέα  και των συντρόφων του από το άνδρο του Πολύφημου με τη σταδική εισαγωγή της εγχάραξης και πολυχρωμίας. Χάρη στην εσωτερική δύναμη των μορφών και στή μνημειώδη αντίληψη, η αττική κεραμεική κατάφερε να ξεπεράσει την Κορινθιακή. Στό τέλος της εξέλιξης  ανήκει " ο αμφορέας της Χίμαιρας" περί το 620- 600 πχ .
       Στην προθήκη 2 : εκτίθεται κεραμική του υπογεωμετρικού ρυθμού που συνεχίζεται
παράλληλα με τον Κορινθιακό ρυθμό. Μέσα από τα δειγματα μπορούμε να
παρακολουθήσουμε την εξέλιξη της Κορινθιακής κεραμεικής από το 725 - 625 πχ. από την
υστερογεωμετρική αντίληψη με τις μελανόμορφες παραστάσεις στην ώριμη Κορινθιακή      ( 625-525 πχ) όπου επικρατεί η πολυχρωμία. Χαρακτηριστικά δείγματα έχουμε στην " Κοτύλη με τούς ιππείς" των αρχών του 7ου αιώνα και στην " Κοτύλη με την παράσταση Βελλερεφόντη και Περσέα" των χρόνων του ώριμου ρυθμού.
     Τέλος ΄εχουμε δείγματα της Κορινθιάζουσας κεραμεικής ( αρχές του 6ου πχ αι. ) και της μελανόμορφης ( 550- 520 πχ) αττικής κεραμεικής.
      Από τα γλυπτά ξεχωρίζουμε μιά σειρά αναθηματικών έργων όπως στήλες,

σφίγγα ή λέοντα , που κοσμούσαν το ιερό του Απόλλωνα τον 7ο πχ αι. , αρχιτεκτονικά μέλη και μορφές που κοσμούσαν τα δύο αετώματα του αρχαιότερου πώρινου ναού του Απόλλωνα του 6 πχ αι..

Η μαρμάρινη Σφίγγα είχε στηθεί στο Ιερό του Απόλλωνα Κολώνας πάνω σε ψηλό κίονα.
Κλάσσικό έργο με έντονο τον ανθρώπινο χαρακτήρα και πλαστική δύναμη που είχε αποδοθεί στο μεγάλο Βοιωτό γλύπτη Κάλαμι. Εργο αντιπροσωπευτικό της μεγάλης γλυπτικής παράδοσης της Αίγινας, η οποία είχε αναπτύξει δικό της εργαστήρι ήδη από την πρώιμη αρχαική εποχή ( Δαιδαλικός ρυθμός) που ανέδειξε σημαντικούς καλλιτέχνες όπως τον ΟΝΑΤΑ,ΜΙΚΩΝΑ, ΣΜΙΛΙ κ.α.
Υπάρχει επίσης μια σειρά επιτυμβίων στηλών που χρονολογούνται από το 500 πχ μέχρι τα
μέσα του 5ου πχ αι.

ΑΙΘΟΥΣΑ Θ. : Περιέχει γλυπτά, ανάγλυφα, όρους ιερών και επιτύμβια κλασσικής
εποχής, καιθώς και επιλογή από Ελληνιστικά και Ρωμαικά έργα. Χαρακτηριστικά είναι τα
θραύσματα των γλυπτών των δύο αετωμάτων της Αφαίας που βρίσκονται στη Γλυπτοθήκη
του Μονάχου. Τα θραύσματα αυτά ξέμειναν στην Ελλάδα μετά το ξήλωμα από την
αρχαιοκαπηλική εταιρεία των Dilletanti.

Σημαντικό από απόψεως θέματος είναι το αναθηματικό ανάγλυφο του Απόλλωνα των μέσων του 4ου αι. που παριστάνει τον Αιγινήτικο Θεό στον τύπο του Δελφικού Πύθιου.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


 

ΑΡΧΗ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΙΓΙΝΑΣ
 
 







      Τα ίχνη της Ιστορικής ζωής του λαού που πέρασε πάνω στο νησί της Αίγινας αφήνοντας
στοιχεία εξαιρετικής αξίας για τη μελέτη του πολιτισμού του, ερευνά, μελετά και παρουσιάζει
το Ιστορικό - Λαογραφικό Μουσείο της..
      Το Μουσείο πήρε " σάρκα και οστά" το 1981 όταν ευεργέτες ζωής σαν την ΠΟΛΥΜΝΙΑ ΠΑΝΑΓΗ ΗΡΕΙΩΤΗ πρόσφεραν το κτίριο της οδού Σπύρου Ρόδη στο ΔΗΜΟ ΑΙΓΙΝΑΣ με την ρητή εντολή " να γίνει το σπίτι της Λαικής παράδοσης"
      Το ενδιαφέρον ήταν άμεσο αφού με την πρωτοβουλία της εκτελέστριας της διαθήκης κ. Γ. Κουλικούρδη δημιουργήθηκε μιά ομάδα Αιγινητών με σκοπό την υλοποίηση αυτής της
εντολής.
      Ο ΔΗΜΟΣ ΑΙΓΙΝΑΣ επίσης ώρισε μιά επιτροπή για να επιβλέπει τις εργασίες του
κτιρίου και παράλληλα τον Απρίλιο του 1989 ιδρύεται Σύλλογος με την επωνυμία " Φίλοι του Λαογραφικού Μουσείου".
Το Λαογραφικό Μουσείο είναι Νομικό Πρόσωπο που ανήκει στον Δήμο Αίγινας και
διοικείται από Διοικητικό Συμβούλιο.

                 Ο ΧΩΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ

       Ο χώρος που ανήκει στο Μουσείο διαμορφώθηκε κατά τέτοιο τρόπο ώστε να παρουσιάζει πολλές και ποικίλες εκδηλώσεις. Στην μεγάλη αίθουσα στο ισόγειο του κτιρίου η οποία λειτουργεί ώς εκθεσιακός χώρος και ώς χώρος παρουσίασης γενικοτέρων δραστηριοτήτων έχουν φιλοξενηθεί ενδιαφέρουσες δουλειές Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών καθώς και πρωτότυπες πολιτιστικές εκδηλώσεις με τη συμμετοχή σημαντικών προσωπικοτήτων.

    Στον Α όροφο έχουν τοποθετηθεί έπιπλα, αντικείμενα οικιακής χρήσεις της Π. Ηρειώτου
και ρουχισμός, δηλώνοντας τον τρόπο ζωής στίς αρχές του αιώνα και μία σειρά από
γκραβούρες που απεικονίζουν αρχαιολογικά και άλλα τοπία του νησιού από το 1806 έως και σήμερα.

    Επίσης φυλλάσονται ιστορικά έγγραφα και χειρόγραφα, χάρτες , και η εξαιρετικής αξίας
συλλογή βιβλίων του Π. Ηρειώτη και Γ. Λογιωτατίδη. 
    Τέλος η αυλή και ο Κήπος του Μουσείου επιτρέπουν την παρουσίαση αξιόλογων θεατρικών και μουσικών παραστάσεων.

Το Λαογραφικό Μουσείο έχει φυλάξει το αρχείο του αρκετά σημαντικό έργο, ερευνητικές
εργασίες με θέματα :
 
 




" Η ΑΙΓΙΝΑ ΠΡΩΤΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ"
" Η ΑΙΓΙΝΑ ΚΑΙ Η ΘΑΛΑΣΣΑ"
" Η ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ Ο ΤΥΠΟΣ ΣΤΗΝ ΑΙΓΙΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΩΣ
ΣΗΜΕΡΑ"
" ΑΛΙΕΙΑ ΚΑΙ ΣΠΟΓΓΑΛΕΙΑ"
" Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΗΤΙΣΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΕΩΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ"

    Ομως η πολιτιστική μας κληρονομιά είναι σε μεγάλο βαθμό πολύπλευρη και ανεξερεύνητη.  Επομένως τομείς της λαικής παράδοσης του νησιού όπως φυσική ζωή         ( τροφή, στέγη,ένδυμα, σχετικές τέχνες) , πνευματική ( γλώσσα, καλές τέχνες, παραμύθια, έθιμα, θρησκεία, επιστήμη) και η Κοινωνική ζωή ( κοινωνική οργάνωση, δίκαιο) αποτελούν πρόκληση και πρωταρχικό σκοπό για την ερευνητική Ομάδα του Λαογραφικού Μουσείου, προκειμένου να εξερευνηθούν, να μελετηθούν και βέβαια να παρουσιαστούν με τον ασφαλέστερο τρόπο.

ΑΡΧΗ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Μ Ο Υ Σ Ε Ι Ο      Χ Ρ Η Σ Τ Ο Υ     Κ Α Π Ρ Α Λ Ο Υ

    Το Μουσείο " ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΑΠΡΑΛΟΥ" βρίσκεται στην περιοχή Πλακάκια της Αίγινας σε απόσταση 3 περίπου χιλ. από το κεντρικό λιμάνι του νησιού.   Αρχισε να λειτουργεί ώς Μουσείο  το Φθινόπωρο του   1993.    Διοικείται από     εννεαμελές Διοικητικό Συμβούλιο το αποίο αποτελείται από τούς:
1. ΣΟΥΛΗ ΚΑΠΡΑΛΟΥ    Πρόεδρος
2. ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ  - Ακαδημαικός
3. ΜΑΡΙΝΑ ΛΑΜΠΡΑΚΗ-ΠΛΑΚΑ   Δ/ντρια Εθνικής Πιανακοθήκης
4. ΤΡΥΦΩΝ ΓΚΟΤΣΗΣ    Δήμαρχος Αίγινας
5. ΘΑΝΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ    Νευλολόγος- Ψυχίατρος
6. ΒΛΑΣΗΣ ΦΡΥΣΙΡΑΣ   Δικηγόρος
7. ΖΑΧΑΡΙΑΣ   ΠΟΡΤΟΛΑΚΗΣ    Συλλέκτης - Χρηματιστής
8. ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΛΙΝΑΚΗΣ   Γλύπτης
9. ΕΥΓΕΝΙΑ ΚΑΠΡΑΛΟΥ  ( ανεψιά Ιδρυτή)
 

ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ :   Από Ιούλιο μέχρι τέλος    Οτωβρίου Καθημερινά   10 π.μ.  - 1.30 μ.μ. και    6 - 8 μ.μ.
                                  Από Νοέμβριο μέχρι και Ιούνιο , τις μέρες Παρασκευή-Σάββατο - Κυριακή ώρα  10 πμ. έως 2 μ.μ.
    Τις υπόλοιπες μέρες  λειτουργεί με συνεννόηση στο τηλ.  0297. 28471 , 22053, 22001

    Οι χώροι του Μουσείου αποτελούνται από 6    αίθουσες      στις οποίες εκτίθεται   όλη η δουλειά του  που δημιούργησε στην Αίγινα, έργα σε τοπικό πωρόλιθο, σε μάρμαρο , σε ξύλο.
    Τα έργα του σε ξύλο  ευκαλύπτου που δημιούργησε τα τελευταία χρόνια   της ζωής του μας δίνουν    μερικές από τις πιό συγκλονιστικές διατυπώσεις.
 

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΛΥΠΤΗ ΧΡΗΣΤΟ ΚΑΠΡΑΛΟ


Γεννήθηκε στο ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΟ Αγρινίου το έτος 1909.            Σπούδασε ζωγραφική  στην Ανωτάτη Σχολή καλών τεχνών στην Αθιήνα και γλυπτική στο Παρίσι στίς Ακαδημίες Grande Chaumiere & Colarossi από το  1934- 1940.
    Με την  μνημειακή  σύνθεσή του, μια ζωφόρο μήκους 40 μ. " ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ" ο Καπράλος έρχεται να συνδιάσει τον Ελληνικό Παγανισμό  με την Χριστιανικη υπερβατική θέληση  και τα προσωπικά του βιώματα, με τις  συλλογικές ανησυχίες.
    Είναι μία από τις  μεγαλύτερες   φυσιογνωμίες της   πλαστικής του 20ου αιώνα. Ενας από τούς γλύπτες  που κατορθώνουν να δώσουν μία νέα προσωπική ερμηνεία   του ανθρώπου και του κόσμου.
 

Τα χάλκινα έργα του Καπράλου  μεταβάλλονται σε καθολικά σύμβολα και υποβάλλουν  τις ίδιες τις δυνάμεις της ζωής, κοσμογονικές και καταστροφικές.

ενώ τα έργα του σε ξύλο ευκαλύπτου που δημιούργησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του μας δίνουν  μερικές από τις πιό συγκλονιστικές πλαστικές διατυπώσεις.
.

.................................

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ  ΤΟ  web site ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΑΠΡΑΛΟΥ
για μία πλήρη ξενάγηση στο Μουσείο και φωτογραφίες από τα έργα του γλύπτη.


...............................................................................................



 
 
 
 
 
 
 
 

Επιστροφή στην αρχή της σελίδας